We zijn er!

Hola!

We zijn in Cusco! Na een 28 uur durende reis zijn we eindelijk in Cusco aangekomen! Toen we eenmaal de bagage van de band hadden liepen we naar buiten om op zoek te gaan naar iemand met een bordje: Balou Janssen en Nathalie Eenkhoorn. Alleen stond die er niet! Ondertussen werden we om de seconde aangesproken door Peruanen die ons een taxi wilde aanbieden. Een beetje irritant, aangezien wij opzoek waren naar de juiste persoon die ons naar het gastgezin zou brengen. We besloten dan ook maar om even een stukje uit de taxi menigte weg te lopen, maar ook hier werden we natuurlijk weer aangesproken. De man vroeg waar wij naartoe moesten en ik liet hem maar het adres van onze Spaanse school zien. Ik vroeg hem of we ergens konden bellen, en we mochten zijn telefoon wel lenen. Hij heeft drie keer voor ons gebeld, naar verschillende nummers die wij hadden en uiteindelijk kreeg hij de juiste persoon aan de lijn. Ik dacht natuurlijk meteen dat hij geld van ons wilde, maar dit was minder waar. Het was gewoon een erg vriendelijke Peruaan! Onze eerste ervaring met deze stad was dus al meteen goed.

10 minuten later stond daar ook de persoon die ons op zou halen: Edie. Hij stond eerst met de bordjes, en dus de rug, naar ons toe waardoor we het eerst niet door hadden. Heel handig om even iets achteraf te gaan staan ;) . Met Edie, zijn vrouw en zijn zoon, zijn we met ren taxi naar hun huis gegaan. Onderweg kwamen Balou en ik erachter dat dit ons gastgezin zou worden en niet de vrouw van 72 en de man van 70. Ik was wel enigszins opgelucht wat het leken mij meteen al hele vriendelijke mensen. Edie spreekt ook nog een aardig woordje Engels, wat voor ons nu nog wel makkelijk is. Hij zegt het vaak wel eerst in het Spaans en als hij onze bedenkelijke gezichten dan ziet dan vertaald hij het.

Aangekomen bij het huis werden we meteen welkom geheten door, jawel, een Nederlander! Eenmaal in de tuin zat daar, jawel, een Nederlander! Edie en zijn vrouw hebben een erg groot huis en ontvangen hier altijd studenten. Op dit moment zitten er ongeveer 8 studenten waarvan, met ons erbij, 5 Nederlanders. Balou en ik delen samen een ruime kamer en hebben een eigen badkamer! Foto's volgen! Ook hebben we hier internet!

Nadat we onze kamer hadden bekeken konden we meteen aanschuiven bij het middag eten. Een heerlijke warme maaltijd met soep, kip en groeten. De middag maaltijd is hier de hoofdmaaltijd. Het was erg lekker! Ik merkte tijdens het eten wel dat ik een beetje duizelig werd door de hoogte hier en heb wat speciale thee gedronken en meteen ook maar even een pilletje tegen de hoogte ziekte. Op het moment heb ik nergens meer last van!

Na de lunch werden we door Edie naar onze Spaanse school gebracht waar we kennis hebben gemaakt met Niko. De weg naar de Spaanse school was best vermoeiend. Veel trappen en omhoog lopen. Ik merkte echt dat ik meteen kortademig werd door de hoogte (3300m.). Vanaf het huis waar we nu zitten is het ongeveer 15 minuten lopen. Niko heeft ons alle goede restaurantjes en cafe's in het centrum laten zien. Ook heeft hij ons verteld welke banken wij het beste kunnen gebruiken en waar we goed eten kunnen halen. Daarnaast heeft hij ons wat veiligheidstips gegeven. Hij gaf daarbij ook meteen aan dat Cusco een erg veilige stad is, maar dat je, zoals in elke stad, altijd op bepaalde dingen moet letten. We weten nu waar we de lekkerste cavia en lama vlees kunnen eten, waar de Starbucks zit en de Mac. Wat heeft een mens nog meer nodig ;). Niko heeft ons achtergelaten op de trappen van de Plaza de Armas, het bekendste plein in Cusco, en ik voelde me er al meteen thuis! De weg naar huis wisten we ook nog en eenmaal thuis aangekomen ben ik vrij snel in slaap gevallen. Ik heb het avond eten gemist en heb een kleine jetlag te pakken. Dit reisverslag schrijf ik nu om half 5 's ochtends, lokale tijd.

Vandaag gaan we een telefoontje halen en de stad verder verkennen!

Adios! Liefs Nathalie